bazen

bazen,
elde avuçta birşey kalmamışken,
tutunacak, sığınacak birşeyler arıyor insan, ve batıl inançlar giriyor bazen farkında olmadan hayata. bazense benim gibi muhtemelen alışkanlıktan, nisan biterken hıdırellez heyecanı geliyor bünyeye.. goran bregoviç konseri varmış aynı gün, ne güzel olurdu tabi lakin canım teze feci sıkkın ve iş yok haftasonu çalışabileceğim...içim rahat rahat 55 frankı veremiyorum kahretmeye. üstüne bir de mercan dede nin hıdırellezi çok dertlendirdi birden


ayrıca vay arkadaş uzunköprü köftecisi istanbula gelmiş, yetmemiş ikinciye şube açmış bense bundan bihaber hala yılda bir kere yiyiyorum kendisini, olcak iş değil!..


tek derdimiz bu olsun a ciğerim
(bak bu daha gelmedi sanki?)