vize mevzusu

müstakbel yurtdışı yolcuları,

vize isteniyr mu istenmiyor mu diye googlelamak saçma bence, hayır tamam kabul zamanında benim de yapmışlığım var ama esas amacı şirketin reklamı olan falan birsürü gereksiz siteyle karşılaşılıyor insan, ayrıca internetteki kişisel sitelerdeki  yorumlara hep de güvenilmez. en iyimserinden adam o vakit gittiğinde vize almak için prosedür şöyledir böyledir üç ay ya da iki yıl sonra misal, değiştirmişlerdir vize politikasını. misal daha geçen de libyaya vize kaldırıldı. (hureyy!?)  keza isviçrenin de vize uygulaması az buçuk değişti galiba bi kaç yılda. en azından schengene geçti işte


sevgili dışişleri bakanlığımız şurda buyurmuşlar: Türk Vatandaşlarının Tabi Olduğu Vize Uygulamaları

honduras a da vize gerekmiyormuş. aslında itiraf ediyorum böyle "..vizeden muaftır" ı görünce koşa koşa gidesim geliyor benim o ülkeye. allahtan param yok da kendimi garip yerlerde bulmuyorum. insan parasızlığına da şükredermiş demek..


.neyse... farklı bilgiler var bu sitede. misal misal emsal timsal: TÜRKİYE’DE TEMSİLCİLİĞİ OLMAYAN ÜLKELERİN VİZE İŞLEMLERİ


vize nedir, nereden nasıl alınır, red edilir miyim ,schengen de ne olaki, gibi sorular için FAQ


e konsolosluk nerede peki, der de internette aratıp bulamazsanız iki dakika içinde, şurada da yer mekan nizam vs


sevgiler&saygılar,
may the visa be with you belki de,


dib






ps:sinirliyken sakince yazabilmek bir erdem midir yoksa psikolojimin dellendiğine bir işaret mi?




hala cem adrian arka planda seslerine devam ediyor: çooook üzdün beni hayat...

ne diyim ki şimdi sana?

cem adrian desin?
hayat...






kebabcici değil Ćevapčići o sevgili arama motorundan gelen arkadaşlar, lakin nasıl yapılır bilmiyorum. sırp ev arkadaşım 2 yıl boyunca yapsana bize bi Ćevapčići, yapmıyorsan annen yapsa ya, olmadı balkan-marketlerden alsana şeklindeki laflarımı imalarımı sadece şaka olarak algıladı maalesef. insanlığa karşı sinirimin tavan yaptığı şu anda 
tek bildiğim ekmek yok karbonat mı ne var , galiba karışık et var , soğan var baharat var diyip sinirimi ondan çıkarmadan konuyu/yazmayı kapatmak belki de en iyisi...
















"Hayat ben vazgeçtim! "