bir süredir kendimi tüketiyordum. kötü alışkanlık falan değil kast ettiğim, boşa alma, hayata baka kalma şeklinde bir tüketme. insanların çoğu bunu tüketme olarak algılamıyor tabi ama hepimize ayrılan bir süre belli işte - dinle falan alakasız- neye inanırsan inan er ya da geç süremiz bitecek. kendimi tüketmeden kastım yani vaktimi tüketmek, boşa harcamak..
özellikle bir haftadır bir çırpınıştayım, hayatın boşladığım bir yerinden tutma, film veya facebook farketmez izleyerek geçirdiğim zamanı durdurma, üretken olmaya geçme çabası
blog bir anlamda kendiyle, düşünceleriyle yüzleşme yeri insanın. aslında fikirlerini süzüp bunları ifade etmede oldukça faydalı. ayrıca dönüp bir baktım da başkasına belki bir şey ifade etmeyecek olsa da kendimi gördüm; neredeyse 10 senemi, yazılmış,taslakta bırakılmış veya hiç yazılmamış konuları, kullandığım kelimelerdeki -ve belki de bendeki?- değişimi, üretkenlik anlamında enerjimi -bence- yitirişimi okudum, hoşuma gitti.
hayat işte (konuyu bağlayacak bir yer bulamamak :) )
No comments:
Post a Comment